Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Χιλιάδες εργαζόμενοι στην κλωστοϋφαντουργία αγωνίζονται ενάντια στην αιγυπτιακή δικτατορία


φωτο αρχείου
ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ: Παρά το γεγονός ότι τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο και η ιμπεριαλιστική Δύση παρουσιάζουν τους Δικτάτορες της Αιγύπτου ως μόνη και αναγκαία απάντηση απέναντι στον μουσουλμανικό εξτρεμισμό.
Καθημερινά αποδεικνύεται ότι το τυραννικό αυτό καθεστώς επιβλήθηκε κυρίως για να προωθήσει σκληρές αντεργατικές ρυθμίσεις, τα συμφέροντα του αστικού συστήματος εξουσίας και του Στρατού. 
Με αυτούς λοιπόν τους Δικτάτορες συγκροτούν τους επιθετικούς, καταπιεστικούς, εκμεταλλευτικούς άξονες οι αστικές τάξεις σε Ελλάδα-Κύπρο-Ισραήλ-Αίγυπτο.
Επαναλαμβάνουμε, ότι ταυτόχρονα και οι τρεις εμπλεκόμενες χώρες -Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος- καταδυναστεύουν τους λαούς τους με Μνημόνιο του ΔΝΤ. 

Από τον Johannes Stern

11 Αυγούστου 2017

Χιλιάδες εργαζόμενοι στον τομέα της υφαντουργίας στην Αίγυπτο βρίσκονται σε απεργία για υψηλότερους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας, σε αντίθεση με τη βίαιη δικτατορία που υποστηρίζεται από τη Δύση του στρατηγού Abdel Fatah al-Sisi.

Την Πέμπτη, το Middle East Eye ανέφερε ότι περίπου 16.000 εργαζόμενοι συμμετείχαν στην απομάκρυνση του Misr Spinning and Weaving Company (MSWC), του μεγαλύτερου κρατικού κλωστοϋφαντουργού της Αιγύπτου, που βρίσκεται στο Δέλτα του Νείλου Mahalla al-Kubra. Συνολικά, η MSWC απασχολεί περισσότερους από 25.000 εργαζόμενους.

Έξι χιλιάδες εργαζόμενοι έπληξαν την εταιρεία στις 5 Αυγούστου, ζητώντας βελτιωμένους μισθούς και παροχές και την πληρωμή καθυστερημένων επιμισθίων. Στις 8 Αυγούστου, δέκα χιλιάες επιπλέον εργαζόμενοι εντάχθηκαν στην απεργία και αρνήθηκαν να ξαναρχίσουν την εργασία τους, αφού η διοίκηση συναντήθηκε με εκπροσώπους των εργαζομένων και προσέφερε αύξηση 10% του βασικού μισθού. Οι εργαζόμενοι απέρριψαν την προσφορά και δήλωσαν ότι θα τερματίσουν την απεργία μόνο εάν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, τα οποία περιλαμβάνουν επίσης αύξηση του μεριδίου τους στα κέρδη της εταιρείας, αυξημένο επίδομα διατροφής και αλλαγές στην πολιτική προώθησης.

Ένας από τους εντυπωσιακούς εργάτες, οι οποίοι μίλησαν στην αιγυπτιακή εφημερίδα Mada Masr υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας, ανέφεραν ότι η απεργία εκτελείται σε όλα τα εργοστάσια της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων οκτώ εργοστασίων κλωστοϋφαντουργίας, επτά εργοστάσια υφασμάτων, ένα εργοστάσιο μαλλιού, Εργαστήριο γρίλιας, 11 κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια και συνεργεία γκαράζ, ηλεκτρισμού και νερού.

Μιλώντας στην αιγυπτιακή καθημερινή Αλ Αχράμ, ο Faisal Loksha, ένας κορυφαίος ακτιβιστής απεργίας, χαρακτήρισε την απεργία ως "τελική κλιμάκωση". Είπε: «Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουμε οργανώσει σύντομα ράλλυ μέσα στο εργοστάσιο μετά από ώρες εργασίας, Η αύξηση. Καθώς τα αιτήματά μας δεν είχαν ικανοποιηθεί, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε πλήρη απεργία στο εργοστάσιο. "
Η Mahalla al-Kubra είναι ένα ιστορικό κέντρο της πάλης της εργατικής τάξης στην Αίγυπτο. Οι εργαζόμενοι στο MSWC έκαναν μαζικές απεργίες ενάντια στο καθεστώς του πρώην δικτάτορα Χόσνι Μουμπάρακ το 2006 και το 2008 και διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στους μαζικούς επαναστατικούς αγώνες το 2011 που κατέστρεψαν τον Μουμπάρακ. Τον Δεκέμβριο του 2012, εν μέσω αυξανόμενης αντιπολίτευσης της εργατικής τάξης στον ισλαμιστή Πρόεδρο Mohamed Mursi, οι εργαζόμενοι και οι μαθητές στη Mahalla δήλωσαν ότι είναι "αυτόνομοι" από αυτό που αποκαλούσαν το «Μουσουλμανικό κράτος της Αδελφότητας» του Mursi.
Η τρέχουσα απεργία στη Μαλάλα αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη αντίθεσή της στην αντεπαναστατική στρατιωτική δικτατορία του al-Sisi που σκότωσε και φυλάκισε δεκάδες χιλιάδες πολιτικούς αντιπάλους μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Ιουλίου 2013 κατά του Μέρσι και προετοιμάζει τώρα μια επίθεση ενάντια στην εργασία τάξη. Στις 22 Μαΐου, οι δυνάμεις ασφαλείας διένυσαν βίαια μια απεργία στην ιδιωτική εταιρεία τσιμέντου Tourah στο νότιο Κάιρο, κρατώντας 32 εργαζόμενους που ζητούσαν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης.
Η τρέχουσα απεργία ξέσπασε μετά την άνοδο του πληθωρισμού τιμών καταναλωτή στην Αίγυπτο στο 33% τον Ιούλιο, ο υψηλότερος ρυθμός από την πτώση της αιγυπτιακής λίρας τον περασμένο Νοέμβριο, μετά από δάνειο ύψους 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων που ενέκρινε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Στο πλαίσιο του πακέτου λιτότητας που υπαγορεύθηκε από το ΔΝΤ, το καθεστώς επέλεξε τον περασμένο μήνα αύξηση των τιμών των καυσίμων κατά 50% και επέβαλε σοβαρές περικοπές στις επιδοτήσεις για ψωμί στις οποίες εξαρτώνται οι μάζες των φτωχών Αιγυπτίων.
Με την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Αίγυπτο να εμβαθύνει και να διαδηλώνει και να αγωνίζεται για μια ακόμη φορά σε άνοδο, ο φόβος μιας άλλης επανάστασης αυξάνεται μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ένα πρόσφατα δημοσιευμένο έγγραφο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων με τίτλο «Η Αίγυπτος στην άκρη: Πώς η Ευρώπη μπορεί να αποφύγει μια άλλη κρίση στην Αίγυπτο» προειδοποιεί: «Η αιγυπτιακή οικονομία είναι η πιό πιεστική αιτία ανησυχίας στη χώρα σήμερα. Από την επανάσταση του 2011, οι πολιτικοί αστάθμητοι και οι φόβοι ασφαλείας αποθάρρυναν τους επενδυτές και τους τουρίστες, προκαλώντας πτώση των εσόδων. Η πολιτική καταστολή που θεσπίστηκε από το Sisi έχει επιδεινώσει μόνο την κατάσταση. "
Οι συγγραφείς συνεχίζουν: "Όλα τα σημάδια δείχνουν τη συνέχιση, και μάλιστα και την κλιμάκωση, κοινωνικών και οικονομικών διαμαρτυριών με κίνητρο τοπικών, σεκταριστικών και μάλιστα εθνικιστικών σκέψεων. Δεν είναι όλες οι διαμαρτυρίες πολιτικά εμπνευσμένες, αλλά δεν είναι συνετό να παραβλέψουμε τη δυσαρέσκεια που σιγοβράζει στην αιγυπτιακή κοινωνία. Την επανάσταση του 2011 προηγήθηκαν χιλιάδες διαμαρτυρίες, εγκαίνια και απεργίες που οργανώθηκαν από το εργατικό κίνημα. Θα μπορούσαν να παίζουν τον ίδιο ρόλο σήμερα. Ο Σίσι θα αγνοούσε τη δυσαρέσκεια των Αιγυπτίων για την επικινδυνότητα της κυβέρνησής του. "
Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μπορεί να ανησυχούν ότι η καταστολή του Sisi τροφοδοτεί μόνο μια άλλη κοινωνική έκρηξη, αλλά η αντίδρασή τους είναι να οπλίσει το καθεστώς του στα δόντια. Την Τρίτη, το Αιγυπτιακό Ναυτικό, σε τελετή στο Κίελο, έλαβε το δεύτερο από τα τέσσερα υποβρύχια τύπου 209/1400 από το γερμανικό ναυπηγείο Thyssenkrupp Marine Systems. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ, η σύμβαση για τα τέσσερα σκάφη ανέρχεται σε περίπου 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τον Απρίλιο, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τράμπ, εξέφρασε την ικανοποίησή του για τον αλ-Σίσι στο Λευκό Οίκο σε μια δημόσια διαδήλωση υποστήριξης του καθεστώτος του που υποκλίθηκε από το αίμα. Μετά το Ισραήλ
By Johannes Stern 
11 August 2017

Thousands of textile workers in Egypt are on strike for higher wages and better working conditions in defiance of the brutal Western-backed dictatorship of General Abdel Fatah al-Sisi.

On Thursday, the Middle East Eye reported that as many as 16,000 workers were involved in the walkout at the Misr Spinning and Weaving Company (MSWC), Egypt’s largest state-owned textile mill, located in the Nile Delta City of Mahalla al-Kubra. Overall, MSWC employs more than 25,000 workers.

Six thousand workers struck the company on August 5, demanding improved wages and benefits and the payment of delayed bonuses. On August 8, 10,000 additional workers joined the strike and refused to resume work after management met with workers’ representatives and offered a 10 percent basic salary rise. The workers rejected the offer and said they would end the strike only if their demands, which also include an increase in their share of the company’s profits, an increased food allowance and changes in promotion policy, were met.

One of the striking workers, who spoke to the Egyptian online newspaper Mada Masr under the condition of anonymity, reported that the strike was being carried out at all of the company’s plants, including eight spinning factories, seven cloth factories, one wool factory, one grille workshop, 11 textile factories and the garage, electricity and water departments.

Speaking to the Egyptian daily Al Ahram, Faisal Loksha, a leading strike activist, described the strike as a “final escalation.” He said, “For the past couple of weeks, we have organised short rallies inside the factory after working hours, demanding the raise. As our demands had not been met, we decided to go on a full strike in the factory.”

Mahalla al-Kubra is a historic center of working-class struggle in Egypt. Workers at MSWC mounted massive strikes against the regime of former dictator Hosni Mubarak in 2006 and 2008 and played a key role in the mass revolutionary struggles in 2011 that brought down Mubarak. In December 2012, amid rising working-class opposition to Islamist President Mohamed Mursi, workers and students in Mahalla declared themselves “autonomous” from what they called Mursi’s “Muslim Brotherhood State.”

The current strike in Mahalla reflects growing working-class opposition to al-Sisi’s counterrevolutionary military dictatorship that has killed and jailed tens of thousands of political opponents since the July 2013 military coup against Mursi, and is now preparing an all-out assault against the working class. On May 22, security forces violently dispersed a sit-in strike at the privately owned Tourah Cement Company in southern Cairo, detaining 32 workers who were demanding full-time contracts.

The current strike erupted after Egypt’s consumer price inflation jumped to 33 percent in July—the highest rate since the floating of the Egyptian pound last November, following a $12 billion loan approved by the International Monetary Fund (IMF). As part of the IMF-dictated austerity package, the regime last month raised fuel prices by up to 50 percent and imposed severe cuts to the bread subsidies upon which masses of impoverished Egyptians depend.

With the economic and social crisis in Egypt deepening and protests and strikes once again on the rise, fear of another revolution is rising among the imperialist powers. A recently published paper by the European Council on Foreign Relation titled “Egypt on the edge: How Europe can avoid another crisis in Egypt” warns: “The Egyptian economy is the most pressing cause for concern in the country today. Since the 2011 revolution, political instability and security fears have deterred investors and tourists, causing revenues to plummet. The political repression instituted by Sisi has only exacerbated the situation.”

The authors continue: “All signs point to the continuation, and indeed escalation, of social and economic protests motivated by local, sectarian and even nationalistic considerations. Not all protests are politically inspired, but it is unwise to overlook the discontent that is simmering in Egyptian society. The 2011 revolution was preceded by thousands of protests, sit-ins and strikes organised by the labour movement; they could be playing the same role today. Sisi would ignore the discontent of Egyptians at his government’s peril.”

The imperialist powers may be concerned that Sisi’s repression is only fueling another social explosion, but their reaction is to arm his regime to the teeth. On Tuesday, the Egyptian Navy, at a ceremony in Kiel, received its second of four Type 209/1400 submarines from German shipbuilder Thyssenkrupp Marine Systems. According to media reports, the contract for the four vessels is worth some €1.4 billion.

In April, US President Donald Trump welcomed al-Sisi to the White House in a public demonstration of support for his bloodstained regime. After Israel, Egypt is the second-biggest recipient of US military and economic aid in the region. The central function of the massive Egyptian military apparatus, funded by $77 billion in US aid over three decades, is to police the largest and strongest working class in the Arab world.

As of this writing, the strike is continuing. Reports indicate that the regime is not willing to meet the demands of the workers and is preparing for a confrontation. Speaking to Ahram Online, MP Nemat Amar of Mahalla urged the workers to end their strike. He claimed that they did not have the right to ask for the special wage increase promised by al-Sisi and the Egyptian parliament, as it applies “to the workers and employees of the ministries and general authorities only.”

The Egyptian daily Al-Masry Al-Youm reported that the Gharbiya Security Directorate deployed troops to the entrances and exits of Mahalla, along with secret agents to quickly control the workers should marches or protests break out.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου